Dokonując najmu samochodu osobowego od oddziału spółki zagranicznej, najemca powinien skontrolować ciążące na nim obowiązki, czyli stwierdzić czy wstępuje w rolę płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła), czy jest zobligowany do poboru i uiszczenia podatku, a także dopełnienia obowiązków
Pracodawcy wysyłający pracowników w podróż służbową często otrzymują od nich faktury, paragony lub bilety dokumentujące poniesione koszty. W wielu przypadkach takie dokumenty dają możliwość odliczenia VAT. Gdy podróż odbywa się za granicą, pracodawca może być zobowiązany do rozliczenia VAT od importu usług lub WNT. Przedstawiamy skutki podróży służbowych dla rozliczeń VAT. 1. Wydatki związane z użytkowaniem samochodu w podróży służbowej a VAT Najczęściej pojawiające się wydatki związane są z użytkowaniem samochodu podczas podróży służbowych. Gdy podatnik dysponuje fakturą, odlicza z niej VAT, stosując ograniczenia przewidziane dla użytkowanego samochodu. Oznacza to, że w przypadku gdy samochód jest stosowany do celów mieszanych, możemy odliczyć VAT tylko w 50%. Ograniczenie to dotyczy wydatków na paliwo, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz wydatków na inne towary i usługi związane z ich eksploatacją lub używaniem (art. 86a ust. 2 ustawy o VAT). Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz Przejazd autostradami Podatnicy nie otrzymują faktur za przejazd autostradami, tylko dowody poniesionej opłaty. Gdy jest naliczony VAT, powstaje pytanie, czy z takiego dokumentu w ogóle można odliczyć podatek, a jeśli tak, to w jakiej wysokości. Na podstawie § 3 pkt 4 rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur za fakturę jest uznawany również dokument za przejazd autostradami, gdy zawiera następujące dane: • numer i datę wystawienia, • imię i nazwisko lub nazwę podatnika (świadczącego usługę), • numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, • informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, • kwotę podatku, • kwotę należności ogółem. Polecamy: Biuletyn VAT Kolejny problem to ustalenie, czy do tych opłat należy stosować ograniczenie w odliczeniu VAT, czy uznać, że jest to wydatek niezwiązany z użytkowaniem samochodu. Wiele za tym przemawia. Podatnik ponosi ten wydatek wyłącznie w związku odbywaną podróżą służbową. Gdyby nie podróż, nie poniósłby tego wydatku. Niestety, ani organy podatkowe, ani sądy nie popierają tej argumentacji. W wyroku WSA w Warszawie z 22 lipca 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 3507/14) czytamy: W konsekwencji, podzielić należy pogląd Organu, że w sytuacji, w której pracownik w ramach podróży służbowej odbywanej na polecenie pracodawcy nabywa w jego imieniu i na jego rzecz usługi, w tym konieczny przejazd autostradą oraz usługi parkingowe, to wydatki z tego tytułu są związane z używaniem konkretnego pojazdu samochodowego będącego w użytkowaniu Spółki, co prowadzi do wniosku, że okoliczność, iż wydatki te, jak wskazuje Skarżąca, mimo że są kosztem odbywanej przez pracownika podróży służbowej, nie przesądzają jednak o przyznaniu Spółce pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami. Sąd nie uznaje przy tym za zasadny zarzut, że w przypadku nabycia usług parkingowych i przejazdu autostradami w związku z odbywanymi przez pracowników podróżami służbowymi, ograniczanie podatku naliczonego do 50% VAT z faktur dokumentujących nabycie takich świadczeń stanowiłoby naruszenie zasady neutralności VAT i zbyt szerokie stosowanie w praktyce Decyzji Wykonawczej Rady Unii Europejskiej. Oznacza to, że w przypadku gdy samochód jest używany do celów mieszanych, od wydatków za przejazd autostradami odliczymy tylko 50% VAT. Jeśli podróż służbowa była odbywana za granicą, to powstaje pytanie, czy nabywca jest zobowiązany do rozliczenia VAT od importu usług. Usługi za przejazd autostradami należy zaliczyć do usług związanych z nieruchomościami, a więc usług, których miejscem świadczenia jest – zgodnie z art. 28e ustawy o VAT – miejsce położenia nieruchomości, tj. autostrady. Natomiast nabywca jest zobowiązany do rozliczenia VAT od importu usług, gdy miejsce świadczenia usługi przez zagranicznego podatnika jest w Polsce. Potwierdzają to organy podatkowe w udzielanych wyjaśnieniach, czego przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 maja 2010 r. (sygn. ITPP2/443-172a/10/RS), w której organ podatkowy uznał, że: (...) ustawodawca określając w art. 28e powołanej ustawy, miejsce świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami objął tą regulacją także usługi w zakresie użytkowania i używania nieruchomości, do których należy również zaliczyć przejazdy autostradą i korzystanie z parkingów. Wobec powyższego przedmiotowe usługi, a nie pobierane opłaty, podlegały opodatkowaniu w państwach, na terytorium których znajdowały się autostrady oraz parkingi. Opłaty za parkingi Dowodem poniesienia opłaty za parking są bilety parkingowe. Inaczej niż w przypadku opłat za przejazd autostradą nie są uznawane za faktury. W rozporządzeniu w sprawie wystawiania faktur takie dokumenty nie są wymienione. Oznacza to, że nie możemy odliczyć z nich VAT. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 maja 2016 r. (sygn. IBPP3/4512-199/16/KG) czytamy: Odpowiadając na pytania Wnioskodawcy wskazać należy, że „bilet parkingowy” nie jest dokumentem potwierdzającym sprzedaż, jest on jedynie potwierdzeniem dokonania wpłaty za postój w strefie płatnego parkowania. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie odnoszą się do kwestii „biletu parkingowego”. Powyższe przepisy regulują jedynie kwestię prawidłowego dokumentowania sprzedaży fakturą VAT lub paragonem fiskalnym – określają niezbędne minimum elementów, jakie winny zawierać. Zatem Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym bilet parkingowy drukowany za pomocą elektronicznego systemu parkingowego, nie musi zawierać informacji o naliczonym podatku VAT, ww. elektroniczny system nie drukuje paragonów fiskalnych i nie ma takiej konieczności. W związku z tym powstaje pytanie, czy możemy wystąpić do sprzedawcy o wystawienie faktury. Zasadniczo tak. Świadczący usługę ma obowiązek wystawienia faktury na nasze żądanie. Nie będzie miała natomiast obowiązku wystawienia faktury gmina, gdy parkowanie odbywa się w miejskich strefach parkowania. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2016 r. (sygn. IBPP3/4512-123/16/BJ) czytamy: W związku z powyższym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie występuje sytuacja, w której pobór opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania na drogach publicznych stanowi czynność związaną z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami (przepisami ustawy o drogach publicznych), zatem Wnioskodawca, który wykonuje te czynności jako organ władzy publicznej, nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji ww. opłaty pobierane przez Wnioskodawcę nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem brak podstaw, by Wnioskodawca wystawiał faktury dokumentujące te czynności. Czynność ta, jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, winna być udokumentowana innym dokumentem niż faktura zarezerwowana dla dokumentowania czynności z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, np. notą obciążeniową. Jeśli uzyskamy fakturę, która uprawnia do odliczenia VAT, możemy z niej odliczyć VAT w całości, gdy samochód nie jest stosowany do celów mieszanych. Jeżeli nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności, od opłat za parkowanie tego samochodu odliczymy tylko 50% VAT. Tak samo jak w przypadku opłat za przejazd autostradami od usługi parkowania za granicą nie należy rozliczać importu usług, gdyż miejsce jej świadczenia znajduje się w kraju położenia parkingu (art. 28e ustawy o VAT). Wynajem samochodu Dla rozliczeń VAT skutki wynajmu samochodu podczas podróży służbowych zależą od tego, gdzie samochód został wynajęty oraz czy jest wynajmowany samochód z kierowcą. Jeżeli wynajmujemy samochód bez kierowcy, wówczas jest to usługa najmu. Gdy wynajmowany jest samochód z kierowcą – jest to usługa transportowa. Wynajem samochodu w kraju Jeżeli wynajem ma miejsce w Polsce, odliczamy VAT na zasadach ogólnych. Oznacza to, że mają zastosowanie ograniczenia przewidziane w art. 86a ustawy o VAT. Odliczymy więc 100% VAT, gdy można uznać, że samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności. Przepisy nie przewidują wyjątku dla wynajmu krótkoterminowego. Dlatego aby można było odliczać 100% VAT: 1) sposób wykorzystywania pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, musi wykluczać ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub 2) konstrukcja pojazdu musi wykluczać jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powodować, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. W przypadku najmu krótkoterminowego w trakcie delegacji będziemy mieli do czynienia zazwyczaj z pierwszym przypadkiem. Dlatego aby można było odliczyć pełny VAT od wynajmowanego samochodu, najemca musi: • złożyć VAT-26, • prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, • wykluczyć użycie samochodu do celów prywatnych. Spełnienie wskazanych warunków zazwyczaj nie będzie możliwe. Dlatego z faktury za najem oraz pozostałe wydatki związane z eksploatacją tego samochodu będzie można odliczyć jedynie 50% z kwoty podatku. VAT z otrzymanej faktury można odliczyć w miesiącu otrzymania faktury lub w dwóch następnych, gdyż data wystawienia faktury wyznacza zasadniczo datę powstania obowiązku podatkowego. Pracownik firmy Alfa podczas podróży służbowej wynajął samochód osobowy w dniach 16–20 sierpnia 2016 r. 20 sierpnia otrzymał fakturę, którą po powrocie przekazał do działu księgowości. Firma może odliczyć z tej faktury VAT w sierpniu, we wrześniu lub w październiku. Gdy wynajmowany jest samochód z kierowcą, to ograniczenia w odliczeniu VAT nie mają zastosowania, gdyż mamy do czynienia z usługą transportu. W przypadku gdy wydatek jest związany z czynnościami opodatkowanymi, możemy odliczyć pełny VAT. Potwierdzają to również organy podatkowe. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 grudnia 2012 r. (sygn. IPPP3/443-906/12-5/LK), aktualnym również w obecnym stanie prawnym, czytamy: Usługi wynajmu zostały zawarte w dziale 77 Wynajem i dzierżawa, do którego należy grupowanie Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy. Natomiast świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi są sklasyfikowane jako wynajem samochodów osobowych z kierowcą PKWiU i należą do działu 49 Transport lądowy i rurociągowy. A zatem mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis świadczonych usług oraz fakt, że według klasyfikacji przedmiotowe usługi są traktowane jako usługi transportowe, nie można uznać ich za usługi o podobnym charakterze do usług wynajmu czy dzierżawy. Wynajem samochodu za granicą W przypadku zakupu usługi za granicą o sposobie jej opodatkowania decyduje miejsce jej świadczenia. Z kolei w przypadku usług najmu o sposobie ustalania miejsca świadczenia decyduje to, na jak długo jest wynajmowany środek transportu. Ustawodawca w art. 28j ust. 2 ustawy zdefiniował, co należy rozumieć przez najem krótkoterminowy. SŁOWNICZEK Krótkoterminowy wynajem środków transportu to ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni. Gdy wynajmujemy samochód na okres nieprzekraczający 30 dni, miejsce świadczenia jest ustalane na podstawie art. 28j ust. 1 ustawy, z którego wynika, że miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Dlatego gdy samochód jest oddawany do dyspozycji polskiego podatnika za granicą, miejsce świadczenia też znajduje się za granicą. W tym przypadku polski podatnik nie rozlicza w VAT tego zakupu. Może za pośrednictwem polskiego urzędu wystąpić o zwrot zapłaconego VAT. Ustalając kwotę do zwrotu, stosuje ograniczenia przewidziane dla zakupów krajowych. Gdy samochód jest wynajmowany nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 30 dni, miejsce świadczenia jest w Polsce, gdyż stosujemy zasady przewidziane w art. 28b ustawy. Szczegółowe zasady ustalania, czy mamy do czynienia z najmem krótkoterminowym, reguluje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011. Wynika z niego, że czas ciągłego posiadania lub użytkowania środka transportu, który jest przedmiotem wynajmu, należy określić na podstawie umowy zawartej przez strony (art. 39 rozporządzenia). Ponadto zastrzeżono, że umowa jest podstawą domniemania, które można obalić w razie jakichkolwiek przesłanek wynikających ze stanu faktycznego lub prawnego, pozwalających na ustalenie faktycznego czasu ciągłego posiadania lub użytkowania środka transportu. Oznacza to, że umowa ma decydujące znaczenie, ale nie ostateczne, gdy coś innego wynika ze stanu faktycznego. Ponadto z przepisów tych wynika, że: • spowodowane siłą wyższą przekroczenie przewidzianego w umowie czasu wynajmu krótkoterminowego nie ma wpływu na określenie czasu ciągłego posiadania lub użytkowania środka transportu; • w przypadku gdy wynajem tego samego środka transportu jest objęty następującymi po sobie umowami zawartymi między tymi samymi stronami, czas wynajmu odpowiada okresowi ciągłego posiadania lub użytkowania tego środka transportu na podstawie wszystkich umów; • okresy obowiązywania umowy lub umów krótkoterminowego wynajmu, które poprzedzają umowę uznaną za długoterminową, nie są jednak kwestionowane, o ile nie wystąpiły nadużycia; • jeżeli nie wystąpiły nadużycia, następujące po sobie umowy między tymi samymi stronami, dotyczące różnych środków transportu, nie są uważane za następujące po sobie umowy. W pierwszym półroczu 2016 r. pracownicy spółki wyjeżdżali kilkakrotnie na delegację do Niemiec. Podczas pobytu wynajmowali na miejscu, zawsze w tej samej firmie, samochód. W związku z przedłużającym się pobytem umowa najmu samochodu była dwukrotnie przedłużana: • 10–20 stycznia 2016 r., • 21 stycznia – 4 lutego 2016 r., • 5–20 lutego 2016 r. Ponieważ cały okres wynajmu przekracza 30 dni, miejsce świadczenia znajduje się w Polsce. Spółka musiała rozliczyć import usług. Gdy nie mamy do czynienia z najmem krótkoterminowym w Polsce, rozliczamy import usług. Dla usług najmu świadczonych w kraju obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, czyli zasadniczo z chwilą wystawienia faktury. Zasada ta nie ma jednak zastosowania, gdy mamy do czynienia z importem usług, którego miejsce świadczenia ustala się na podstawie art. 28b ustawy, czyli w przypadku najmu niekrótkoterminowego. Oznacza to, że obowiązek podatkowy będzie powstawał na zasadach ogólnych, czyli z chwilą wykonania usługi (zakończenia umowy najmu). Gdy przed wykonaniem usługi zostanie zapłacona całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstanie w dniu dokonania zapłaty. Do przeliczenia należy przyjąć kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. W przypadku importu usług podatek należny stanowi zasadniczo podatek naliczony, gdy usługa jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. W przypadku importu usługi najmu samochodu należy zastosować ograniczenia przewidziane w art. 86a ustawy. Oznacza to, że zasadniczo odliczymy 50% VAT. Pracownik spółki w dniach 16 sierpnia – 23 września 2016 r. wynajmował samochód w Niemczech podczas podróży służbowej. Otrzymał fakturę na kwotę 400 euro, wystawioną 23 września 2016 r. i w tym dniu opłaconą. Spółka musi rozliczyć import usług w deklaracji za wrzesień. Do przeliczenia musi przyjąć kurs z 22 września, czyli, załóżmy, 4,4400 zł. Dlatego podstawa opodatkowania wyniesie 1776 zł, a VAT – 408,48 zł. Spółka może odliczyć 50%, czyli 204 zł. Natomiast miejscem świadczenia usług wynajmu wraz z kierowcą jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości (art. 28f ustawy). Dlatego gdy transport odbywa się za granicą, w Polsce nie rozliczamy importu usług. Naprawa samochodu Z faktury otrzymanej za naprawę samochodu odliczymy tylko 50% VAT naliczonego, gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Jeżeli naprawa odbywa się za granicą, polski podatnik musi rozliczyć import usług, gdyż miejsce świadczenia ustalamy na podstawie art. 28b ustawy o VAT. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, chyba że wcześniej nastąpiła zapłata. W imporcie usług również obowiązują ograniczenia w odliczeniu VAT od usług naprawy. Odliczymy tylko 50% VAT, gdy samochodu nie możemy uznać za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Jeżeli na fakturze zostaną wyodrębnione części zamienne, które zostały użyte w trakcie naprawy samochodu, to zakupy udokumentowane taką fakturą i tak stanowią dla polskiego podatnika import usługi naprawy samochodu. Nie trzeba rozliczać WNT. Za podstawę opodatkowania tego importu usług należy przyjąć całą kwotę, którą podatnik jest obowiązany zapłacić, w tym wartość części zamiennych wykorzystanych do wykonania nabytej usługi naprawy samochodu. Zakupy na stacji benzynowej Zakupy paliwa za granicą, zarówno poza UE, jak i w UE, nie wywołują żadnych skutków dla rozliczeń VAT. Skutki w VAT mogą wystąpić dopiero wówczas, gdy takie paliwo jest przywożone do Polski. W takich przypadkach dochodzi do importu paliwa, lecz import ten jest najczęściej zwolniony od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 5 lub 6 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Ze zwolnienia korzysta import paliwa zwolniony od cła na podstawie przepisów celnych, gdy paliwo jest przewożone w standardowych zbiornikach w ilości nieprzekraczającej 600 litrów. Skutków w VAT nie wywołuje również zakup paliwa w innym kraju UE, nawet gdy paliwo jest przywożone w baku. Nie dochodzi do WNT, gdyż paliwo nie jest transportowane w baku do Polski, tylko zużywane. Natomiast aby doszło do WNT, towar w wyniku dokonanej dostawy musi zostać wysłany lub transportowany na terytorium innego państwa członkowskiego (art. 9 ust. 1 ustawy). Potwierdzają to również organy podatkowe. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 grudnia 2012 r. (sygn. ILPP4/443-390/12-4/ISN): (...) z opisu sprawy wynika, że paliwo zużywane przy usługach dla usługobiorcy jest tankowane na terytorium Niemiec, zatem nie jest ono ani wysyłane ani transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcy lub na ich rzecz. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż nabycie paliwa na terytorium Niemiec, które w wyniku dokonywanej dostawy nie jest wysyłane ani transportowane na terytorium Polski (ani innego państwa członkowskiego), nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zdefiniowanego w art. 9 ust. 1 ustawy. Tak samo jest w przypadku zakupu części i materiałów eksploatacyjnych, np. żarówki, płynu do spryskiwaczy. Gdy zostaną zamontowane w samochodzie – nie rozliczamy ani VAT od importu towarów, ani wewnątrzwspólnotowego nabycia. W tym przypadku nie dochodzi do transportu czy wysyłki towaru, tylko do jego zużycia. Udostępnienie samochodu pracownikowi przed rozpoczęciem podróży służbowej Aby uzyskać prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z samochodami osobowymi, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza użycie ich do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Podatnicy, którzy pozwalają pracownikom na zabranie samochodu przed rozpoczęciem podróży służbowej, zdaniem organów podatkowych tracą prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z paliwem. Ich zdaniem w takim przypadku podatnik nie wykorzystuje samochodu wyłącznie do działalności. W piśmie z 4 stycznia 2016 r. (sygn. ILPP1/4512-1-760/15-4/NS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu odpowiadał na pytanie spółki, która rozważała podjęcie decyzji o wdrożeniu mechanizmu, w ramach którego pracownikowi zamieszkującemu poza miejscowością, w której znajduje się siedziba spółki, będzie wyrażana zgoda na pobranie samochodu: 1) w celu niezwłoczne udania się przez pracownika do miejsca zamieszkania, aby zabrać niezbędne rzeczy osobiste, gdy zostanie podjęta nagła decyzja o rozpoczęciu podróży służbowej, 2) w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia podróży i zaparkowanie go w miejscu zamieszkania, aby w dniu następnym terminowo rozpocząć podróż służbową z miejsca zamieszkania, w szczególności gdy podróż ma się rozpocząć we wczesnych godzinach rannych. Pracownicy będą otrzymywać również zgodę na zaparkowanie samochodu do dnia następnego w miejscu zamieszkania, gdy podróż zakończy się w późnych godzinach nocnych. W takim stanie faktycznym, mimo że pracodawca zapewniał kontrolę nad użytkowaniem samochodu (GPS), Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że: We wskazanych wyżej okolicznościach nie będzie zatem wypełniona hipoteza przepisu art. 86a ust. 3 ustawy, w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie mógł korzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z ww. pojazdami w pełnej wysokości. W analizowanym przypadku, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od określonych w art. 86a ust. 2 ustawy wydatków związanych z ww. samochodami (tj. z ratami leasingu, czynszem najmu, zakupem paliwa, ubezpieczenia komunikacyjnego, przeglądów okresowych i napraw, opłatami za parkowanie, przejazd autostradą płatną, mycie itp.). Takie stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z 16 października 2014 r. (sygn. ILPP1/443-571/14-5/HW). Innego zdania są sądy. Uznają, że sporadyczne parkowanie samochodu w miejscu zamieszkania pracownika, gdy jest to spowodowane względami ekonomicznymi, nie pozbawia pracodawcy prawa do odliczenia 100%. W wyroku WSA we Wrocławiu z 2 czerwca 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 191/16) czytamy: W realiach niniejszej sprawy skarżąca spółka wyraźnie wskazała, że zasady garażowania samochodów służbowych zostaną określone w regulaminie, jak również, że możliwość parkowania samochodów w miejscu zamieszkania użytkowników jest sytuacją wyjątkową, ale konieczną i uzasadnioną specyfiką prowadzonej działalności oraz okolicznościami uzasadniającymi zaparkowanie pojazdu w okolicach miejsca zamieszkania pracownika z uwagi na położenie siedziby Spółki oraz miejsc prowadzenia działalności gospodarczej (teren województwa dolnośląskiego). Spółka podkreślała, że w podanych przypadkach zaparkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania jest uzasadnione koniecznością realizacji zadań służbowych. (...) W związku z powyższym, w ocenie Sądu zarzut naruszenia art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT jest zasadny. Takie samo stanowisko zajął WSA w Poznaniu w wyrokach z 3 września 2015 r. (sygn. akt I SA/Po 410/15) oraz z 16 czerwca 2015 r. (sygn. akt I SA/Po 410/15). Od wszystkich tych orzeczeń MF wniósł skargę kasacyjną. Czekają na rozpatrzenie przez NSA. Ewidencja przebiegu pojazdu w podróży służbowej Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy). Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać: 1) numer rejestracyjny pojazdu samochodowego; 2) dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji; 3) stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji; 4) wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący: a) kolejny numer wpisu, b) datę i cel wyjazdu, c) opis trasy (skąd – dokąd), d) liczbę przejechanych kilometrów, e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem – potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji. Najwięcej problemów sprawia podatnikom opis trasy. Powstaje pytanie, czy można wpisać wyłącznie początek trasy i jej koniec? Zdaniem zarówno organów podatkowych, jak i sądów takie wypełnianie ewidencji jest nieprawidłowe, gdy po drodze odwiedzane są również inne miejsca. W wyroku WSA w Rzeszowie z 3 lutego 2015 r. (sygn. akt I SA/Rz 1073/14) czytamy: Zdaniem sądu w realiach niniejszej sprawy zapis „K – K” w rubryce opisu trasy jest zbyt enigmatyczny, aby spełniał on oczekiwania ustawodawcy co do klarowności i rzetelności ewidencji przebiegu pojazdu, a więc sprzeczny z jej przeznaczeniem i funkcją. Przy takim zapisie, przy jakim obstaje Spółka, nawet przy uwzględnieniu pozostałych rubryk ewidencji tj. daty wyjazdu, celu wyjazdu, nawet łącznego oraz liczby przejechanych kilometrów nie sposób ustalić czy rzeczywiście realizowany był wyłącznie cel, z którym ustawa o VAT wiąże prawo do pełnego odliczenia podatku VAT. Zgodzić się należy z interpretatorem, że prawidłowy opis trasy powinien w takim wypadku zawierać adresy miejsc (sklepu, urzędu, poczty itp.) do których udawał się pojazd Spółki. Wyobrazić sobie łatwo, że podatnik określając tylko miejscowość wyjazdu i przyjazdu, a więc jak przykładowo wskazuje spółka „K – K” oraz łączny cel, bez ścisłego określenia miejsca gdzie on był realizowany, mógłby wpisać dowolną ilość przejechanych kilometrów, maskując wykorzystywanie samochodu do celów prywatnych, co przecież, przy ewentualnej kontroli podatkowej, byłoby nie do zweryfikowania, zwłaszcza po upływie pewnego okresu czasu. Wprawdzie to wybiega poza ramy zakreślone we wniosku o interpretację, choć oddaje wagę problemu, to jednak godzi się zauważyć, że sprawa komplikowałaby się jeszcze bardziej, gdyby choć jeden z celów wyjazdu podczas wykonywania – jak tego chce spółka – jednej trasy, realizowany był w innej miejscowości niż ta, w której początek miała miejsce trasa. Dlatego dokonując opisu trasy podróży służbowej należy zamieszczać wszystkie odwiedzane miejsce, z podaniem dokładnego adresu. Przykład Pracownik 7 września 2016 r. został wysłany w podróż służbową z Warszawy do Radomia. Po drodze odwiedzał jeszcze klientów w Zwoleniu i Kozienicach. Zapisy w ewidencji powinny wyglądać w następujący sposób. Ewidencja przebiegu pojazdu prowadzona przez pracownika Lp. Data wyjazdu Cel wyjazdu Opis trasy (skąd – dokąd) Liczba przejechanych kilometrów Imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem Osoba potwierdzająca wpis* 1. 7 września 2016 r. Naprawy serwisowe Warszawa, ul. Okopowa 53/24 – Zwoleń, ul. Mickiewicza 23 – Kozienice, ul. Jana Pawła II 47 – Radom, ul. Ogrodowa 5 – Warszawa, ul. Okopowa 53/24 235 Jan Kowalski Anna Kamińska 2. Zakup posiłków i noclegów Od poniesionych przez pracownika wydatków na noclegi i usługi gastronomiczne pracodawca nie odliczy VAT, mimo że są to wydatki niezbędne w związku z odbywaną podróżą służbową. Wyłączenie to wynika wprost z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Pracodawca, który wysyła pracownika na szkolenie lub konferencję, często kupuje tzw. pakiet konferencyjny, w skład którego wchodzą usługi hotelowe i restauracyjne. Z takiej faktury odliczy pełny VAT, gdy usługa jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Dlatego zakup tzw. pakietu konferencyjnego powoduje, że przysługuje prawo do odliczenia VAT od jego zakupu, gdyż wszystkie usługi dodatkowe składają się na świadczenie główne, jakim jest organizacja szkolenia. Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z 30 lipca 2015 r. (sygn. ILPP5/4512-1-94/15-4/PG). Niestety, część organów podatkowych oraz sądów zajmuje odmienne stanowisko. WSA w Białymstoku w wyroku z 9 lipca 2014 r. (sygn. akt I SA/Bk 213/14) stwierdził: Nabyte przez Spółkę usługi noclegowe i gastronomiczne wraz z pozostałymi usługami (w postaci organizacji imprez i zabiegów SPA) nie są też nierozerwalnie związane z usługą w zakresie organizacji szkolenia. Jak trafnie wskazały organy, nie są to bowiem czynności mające sens gospodarczy jedynie, gdy wykonywana jest czynność główna, jak również nie są to czynności mające taki charakter, że każda z nich jest konieczna dla wykonania określonego świadczenia, tzn. brak jednej z nich powoduje, że całość dla konsumenta nie ma gospodarczego sensu. W analizowanych przypadkach poszczególne świadczenia nie wykazują tak ścisłego powiązania ze sobą, że tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Jeśli nabywamy usługi hotelowe za granicą, to miejsce ich świadczenia znajduje się w kraju, w którym położony jest hotel lub inne miejsce noclegowe. Usługi te zaliczają się do usług związanych z nieruchomościami, których miejsce świadczenia jest ustalane na podstawie art. 28e ustawy o VAT (zob. pismo Ministra Finansów z 4 lutego 2013 r., sygn. PT8/033/202/687/WCX/12/13/PK-579). W takim przypadku nabywca nie rozlicza importu usług. Tak samo jest w przypadku usług restauracyjnych, z których korzystamy za granicą. Nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Ich miejsce świadczenia jest ustalane na podstawie art. 28i ustawy. Wynika z niego, że miejscem świadczenia usług restauracyjnych jest kraj, w którym te usługi zostały faktycznie wykonane. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku nabycia pakietu konferencyjnego. Zdaniem organów podatkowych miejsce świadczenia tych usług ustalamy na podstawie art. 28b ustawy o VAT. Oznacza to, że miejscem świadczenia takich usług jest Polska (kraj, w którym nabywca ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności). Gdy świadczący usługę nie ma w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego jest wykonana ta usługa, to należy rozliczyć import usług. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 lipca 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-453/15-4/SM) czytamy: Zatem w analizowanej sprawie można mówić o jednym świadczeniu głównym – organizacji wydarzenia/szkolenia/konferencji, na które składają się także inne świadczenia pomocnicze, w tym gastronomiczne i noclegowe. W odniesieniu do miejsca świadczenia przedmiotowej usługi organizacji wydarzenia/szkolenia/konferencji na rzecz zagranicznych przedsiębiorców/podatników (tj. niemających miejsca prowadzenia działalności w Polsce), mając na uwadze powołane powyżej regulacje dotyczące miejsca świadczenia usług należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dla ustalenia miejsca świadczenia usług stanowiących kompleksową usługę organizacji wydarzenia/szkolenia/konferencji zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy. Usługę tę należy rozliczyć w miesiącu lub kwartale, w którym została wykonana, chyba że wcześniej była dokonana zapłata. Wtedy przyjmujemy kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli pakiet był zakupiony w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, możemy odliczyć naliczony VAT należny. Spółka kupiła pakiet konferencyjny dla swoich pracowników we Francji. Konferencja odbywała się w dniach 7–9 września 2016 r. Fakturę spółka otrzymała 22 sierpnia 2016 r. i opłaciła ją 25 sierpnia 2016 r. Obowiązek podatkowy powstał 25 sierpnia 2016 r. Do przeliczenia należy przyjąć kurs z 24 sierpnia 2016 r. 3. Zakup biletu samolotowego lub kolejowego Skutki zakupu biletu zależą przede wszystkim od tego, gdzie odbywa się podróż i od kogo został nabyty bilet. Bilet lotniczy W przypadku lotów krajowych miejsce świadczenia będzie zawsze w Polsce. Wynika to z ogólnej zasady ustalania miejsca świadczenia usług transportu, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości (art. 28f ust. 1 ustawy o VAT). Od zakupu biletu lotniczego od przewoźnika krajowego na trasy krajowe odliczymy VAT na ogólnych zasadach. Nie musimy posiadać odrębnej faktury, bo za fakturę uznawany jest bilet jednorazowy wystawiany przez podatników uprawnionych do świadczenia usług przewozu samolotami. Musi jedynie zawierać: • numer i datę wystawienia, • imię i nazwisko lub nazwę podatnika, • numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, • informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, • kwotę podatku, • kwotę należności ogółem. Gdy bilet na trasę krajową jest kupiony od przewoźnika zagranicznego, który nie ma w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego wykonuje tę usługę, należy rozliczyć import usług. Dla przelotów na trasach międzynarodowych ustawodawca przewidział szczególny sposób ustalania miejsca ich świadczenia. W tym przypadku nie znajdą zastosowania regulacje przewidziane w przywołanym wcześniej art. 28f ust. 1 ustawy o VAT. Aby prawidłowo rozliczyć tego rodzaju usługi, należy odwołać się do § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwroty kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług. Wynika z niego, że: W przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu: 1) osób lub 2) towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju. Definicja transportu międzynarodowego została zawarta w art. 83 ust. 3 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT. Wynika z niego, że: Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się: (...) 2) przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego: a) z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, b) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju, c) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt) (...). Z przedstawionej definicji jednoznacznie wynika, że aby można było mówić o usługach transportu międzynarodowego, musi dojść do przewozu osób środkami transportu lotniczego poza Polskę. Nie musi to być kraj spoza UE. Gdy bilet lotniczy na trasy międzynarodowe jest kupiony od podatnika, który ma w Polsce siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego świadczy te usługi, to nie rozliczamy importu usług. Nie odliczymy też VAT, gdyż usługi te są opodatkowane stawką 0%. Problem z rozliczeniem powstaje, gdy usługę świadczy podmiot zagraniczny. Analiza § 3 rozporządzenia z 16 grudnia 2013 r. prowadzi do wniosku, że w przypadku międzynarodowego transportu lotniczego osób za miejsce świadczenia tego rodzaju usług należy uznać terytorium Polski. Jednak regulacja ta odnosi się wyłącznie do świadczących usługę. Ustawodawca, posługując się stwierdzeniem „w przypadku świadczenia”, odniósł się tylko do podmiotów świadczących usługi międzynarodowego transportu lotniczego osób lub towarów, które są zarejestrowane na terytorium Polski. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 listopada 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-816/12-4/IR) czytamy: Wnioskodawca dokonując zakupu biletów lotniczych staje się nabywcą usługi, wykonanej przez zagranicznego przewoźnika. Zatem na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek jej opodatkowania, bowiem ustawodawca w żaden sposób nie wiąże tego obowiązku z nabywcą usługi – nie występuje w przedmiotowej sprawie import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, a zainteresowany nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Potwierdził to także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z 30 października 2013 r. (sygn. IBPP4/443-353/13/PK). Dlatego otrzymaną od zagranicznego przewoźnika fakturę lub bilet polski podatnik powinien potraktować jako dokument potwierdzający zagraniczny zakup, który nie podlega rozliczeniu w deklaracji VAT. Bilet kolejowy Otrzymany bilet kolejowy na przejazd na odległość nie mniejszą niż 50 km może być uznany za fakturę, gdy zawiera: • numer i datę wystawienia, • imię i nazwisko lub nazwę podatnika, • numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, • informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, • kwotę podatku, • kwotę należności ogółem. Bilet PKP na odległość co najmniej 50 km spełnia te warunki. Dlatego nie ma potrzeby występowania o fakturę. Możemy odliczyć VAT z takiego biletu w miesiącu otrzymania lub dwóch następnych, gdyż zapłata za bilet powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Potwierdzają to organy podatkowe. Takiego statusu nie mają bilety wydrukowane ze strony internetowej lub ściągnięte w formacie PDF. Bilety te nie mają numeru NIP przewoźnika. Dlatego aby odliczyć VAT, należy wystąpić o fakturę. Potwierdzają to również PKP na swojej stronie internetowej. 4. Faktura za przejazd taksówką Na zasadach ogólnych odliczymy VAT z faktury za przejazd w Polsce taksówką. Oznacza to, że zasadniczo będzie to miesiąc otrzymania faktury lub dwa następne. W chwili otrzymania faktury powstał już obowiązek podatkowy. 5. Obciążenie kontrahenta kosztami podróży służbowej Często strony umowy ustalają, że zleceniodawca pokryje koszty podróży służbowej. W takiej sytuacji świadczący usługę lub dostawca powinien te koszty wliczyć do podstawy opodatkowania swojego świadczenia i opodatkować według takiej samej stawki jak świadczenie główne. Potwierdzają to również organy podatkowe. W piśmie z 5 maja 2014 r. (sygn. IBPP1/443-73/14/AW) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z instytucji zwrotu wydatków uregulowanej w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy w odniesieniu do kosztów opłat za znaczki pocztowe, parkowanie, przejazdów autostradą, biletów kolejowych, biletów lotniczych, przejazdów taksówką, przejazdów samochodem, opłat za nocleg. Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy wydatki te wiążą się ze świadczeniem na rzecz klienta usługi prawniczej i ponoszone są przez Wnioskodawcę w imieniu własnym i na własną rzecz. Tym samym więc nie można uznać ponoszonych przez niego wydatków, za pomocą których Wnioskodawca świadczy usługi, za koszty ponoszone w imieniu i na rzecz klienta. Zatem ww. koszty będą stanowiły wydatki ponoszone przez Stronę we własnym imieniu i na własną rzecz, a tym samym będą stanowiły element kalkulacyjny wykonywanej usługi. (...) Wnioskodawca będzie więc zobowiązany uwzględnić w podstawie opodatkowania świadczonych usług koszty ponoszone przy wykonywaniu zleconych usług, a dotyczące opłat za znaczki pocztowe, parkowanie, przejazd autostradą, bilety kolejowe, bilety lotnicze, przejazd taksówką, przejazd samochodem, opłaty za nocleg ponoszone przez Wnioskodawcę realizującego te usługi. W konsekwencji Wnioskodawca nie może refakturować tych poniesionych przez siebie kosztów co wyklucza stosowanie źródłowych stawek podatku właściwych dla tych towarów i usług, lecz powinien opodatkować je łącznie stawką właściwą dla usług prawnych w tym wypadku 23%. 6. Zakup kart pre-paid za granicą Zakup zagranicznych kart telefonicznych lub doładowań do telefonów pre-paid to zapłata za nabywane usługi telefoniczne. Potwierdzają to organy podatkowe. W komunikacie z 23 grudnia 2014 r. opublikowanym na stronie Ministerstwa Finansów wskazano, że: (...) w ocenie Ministerstwa Finansów należność płacona za doładowania w rzeczywistości stanowi należność za usługi telekomunikacyjne. Miejsce świadczenia takich usług, gdy nabywcą jest podmiot prowadzący działalność, ustalamy na podstawie art. 28b stawy. Jeśli usługi te są nabywane przez polskich podatników, miejsce świadczenia znajduje się w Polsce. Dlatego od ich zakupu trzeba rozliczyć import usług. Obowiązek podatkowy powstanie z chwilą zapłaty, gdyż w praktyce zawsze następuje ona przed wykonaniem usługi. Do przeliczenia należy przyjąć kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Podstawa prawna: • art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 19a ust. 1 i 8, art. 28b, art. 28e, art. 28i, art. 28j, art. 29a, art. 31a, art. 86, art. 86a, art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – z 2016 r. poz. 710; z 2016 r. poz. 1228 • § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur – z 2013 r. poz. 1485 • § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług – z 2013 r. poz. 1656; z 2016 r. poz. 1281 Marcin Jasiński, ekspert w zakresie VATZ każdym rokiem w naszym kraju powstaje coraz więcej przedsiębiorstw. Wiele firm staje przed wyborem zakupu nowych pojazdów do floty lub rezygnacji z korzystania z własnych samochodów, ponieważ ich posiadanie niesie za sobą wiele kosztów i dodatkowych obowiązków. Kierownicy decydują się na wynajem samochodów dostawczych lub osobowych. Sprawdź jak prawidłowo rozliczyć wynajem samochodu na własnej działalności gospodarczej. Umowa najmu samochodu w działalności gospodarczej Najem samochodu może zostać zrealizowany na podstawie umowy najmu. Według art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu należy rozumieć oddanie rzeczy do użytkowania najemcy przez wynajmującego, na czas oznaczony lub nieoznaczony w tej umowie, za co najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu uzgodniony czynsz. W dalszej części § 2 umowa wskazuje, że czynsz może zostać określony pieniężnie lub w świadczeniach innego rodzaju. Na gruncie PIT wartość pieniężną należności, z tytułu najmu pojazdu należy ustalić w zależności od długości trwania wynajmu. Możemy wyróżnić tu najem: krótkoterminowy, dla którego okres umowy wynosi poniżej 6 miesięcy, długoterminowy, dla którego okres umowy trwa 6 miesięcy bądź dłużej. Wynajem samochodu – rozliczenie podatku VAT Podatnicy VAT mają również prawo do odliczenia podatku VAT z faktury za najem samochodu, jak również od faktur dotyczących jego eksploatacji. Zgodnie z art. 86a, ust. 4 i 9, w przypadku: Pojazdu o masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony lub Pojazdu, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą albo wskazuje, że jego użycie do celów innych, niż związane z prowadzoną działalnością jest nieistotne, wyróżniamy tu: pojazdy samochodowe, posiadające jeden rząd siedzeń, które oddzielone są przegrodą bądź ścianą od części, przeznaczonej do przewozu ładunków (mogą być to pojazdy wielozadaniowe, takie jak van lub bus z otwartą częścią, przeznaczoną do przewozu ładunków), samochody posiadające oddzielną kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń, z nadwoziem stanowiącym oddzielny element pojazdu np. minivan, pojazdy specjalne (gdy rodzaj ten wynika z odrębnych przepisów), podatnikowi przysługuje pełne odliczenie podatku VAT. Jeżeli warunki te nie zostały spełnione (np. gdy wynajmowany jest samochód osobowy), wówczas odliczenie 100% VAT możliwe jest, gdy jednocześnie: prowadzona jest kilometrówka, pojazd został zgłoszony do urzędu skarbowego przez formularz VAT-26, został stworzony regulamin użytkowania pojazdu w firmie, pojazd wykorzystywany jest wyłącznie w działalności. Jeżeli oba przypadki nie mają miejsca odliczenie VAT możliwe jest wyłącznie w wysokości 50%, bez dodatkowych formalności. Czynsz za wynajmowany pojazd – rozliczenie w KPiR Nieuniknionym kosztem wynajmowanego samochodu jest czynsz. W przypadku samochodów osobowych, wydatek ten rozliczany jest zgodnie z nowym limitem wynoszącym 150 000 zł. Zgodnie z art. 23 pkt 47a ustawy o PIT, jeżeli wartość samochodu nie przekracza kwoty 150 000 zł, wówczas czynsz księgowany jest w pełnej wartości w 13 kolumnie KPiR – pozostałe wydatki. Jeżeli jednak limit ten został przekroczony, koszty czynszu księgowane są w wartości, wynikającej z przeliczenia: 150 000 / wartość pojazdu x czynsz Dodatkowe wydatki związane z wynajmowanym pojazdem Jeśli przedsiębiorca zdecyduje się na wynajem samochodu musi ponieść wszelkiego rodzaju dodatkowe wydatki. Podstawowym kosztem jest czynsz za wynajmowany samochód, zakup paliwa, opłaty za autostradę, parking lub ewentualny koszt naprawy i eksploatacji. Czego nie można zaliczyć do kosztów firmowych wynajmu samochodu? Ważne jest, aby do kosztów rozliczenia nie dodawać płatności, których nie możemy uwzględnić. Może być to np. ubezpieczenie wynajmowanego samochodu (o ile w umowie najmu nie będzie wymogu ubezpieczenia). Jedynie w przypadku takiego zapisu, mówiącego o tym, że wynajmujący jest zobowiązany pokryć koszty ubezpieczenia, mamy możliwość wliczenia wydatków ubezpieczenia do kosztów uzyskania przychodu. Warunkiem jest nieprzekroczenie opłat za OC, AC i NW limitu kilometrówki w danym miesiącu. Warto pamiętać, że dzierżawa samochodu osobowego po przekroczeniu czynszu za wynajem w wysokości 150 000 zł powoduje, że nie mamy możliwości odliczenia tej kwoty. Do kosztów podatkowych nie można wliczyć więcej niż 75% kosztów z tytułu użytkowania samochodu osobowego. Wszystkie poniesione wydatki rozlicza się wyłącznie na podstawie faktur. Kilometrówka – jak prowadzić i na czym polega? Kilometrówki to sporządzanie szczegółowych raportów wszystkich samochodów służbowych danym autem. Nie tylko określają dokładną liczbę przejechanych kilometrów, ale także cel wyjazdu. Limitem kosztów, które możemy rozliczyć jest iloczyn kilometrów i określonej przepisami stawki. Wszystkie wydatki ponad obliczony limit nie kwalifikują się do kosztów uzyskania przychodu. Bardzo ważne jest, aby każdy pojazd miał prowadzoną swoją oddzielną ewidencję przebiegu. Najlepiej, aby prowadziła go osoba, która korzysta z samochodu na co dzień lub wyznaczony pracownik, kontrolujący ewidencję na bieżąco. Jakie wydatki można rozliczyć w ramach kilometrówki? Bieżące raportowanie przebiegu pojazdu wymaga dokumentacji w postaci faktur, przy czym każda z nich musi być wystawiona na firmę. W ramach kilometrówki możemy rozliczyć polisy ubezpieczeniowe oraz koszty eksploatacyjne. Nie mogą one jednak przekroczyć limitu w danym miesiącu. Nadwyżkę kosztów można rozliczyć w kolejnych miesiącach, jednak nie później, niż do końca roku. Nie można przenieść tych kosztów na następny rok. Czy warto wynająć samochód w rozliczenie? Jeśli potrzebujesz samochodu dla swojego przedsiębiorstwa, to wynajem pojazdu dostawczego lub osobowego w rozliczenie będzie dla Ciebie świetnym rozwiązaniem. Istnieje wiele zalet takiej usługi i na pewno możesz zaoszczędzić sporo pieniędzy w budżecie, zamiast kupować nowe samochody do swojej floty. Warto zaznajomić się z tym tematem dokładnie, aby korzystać z ulg i wrzucić większość kosztów w rozliczenie firm. Mamy nadzieję, że ten artykuł był dla Ciebie pomocny i będziesz w przyszłości wiedzieć, jak wynająć samochód w rozliczenie VAT.
Odliczenie VAT od samochodów 2014 - decyzja derogacyjna KE. Planuje się, że zmiany w ww. zakresie wejdą w życie w trakcie 2014 r. Zatem od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia implementacji ww. decyzji derogacyjnej obowiązywać będą zasady zawarte w art. 86a i art. 88a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.W obecnych czasach powszechne jest wykorzystanie samochodów osobowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i zaliczanie związanych z tym wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Wątpliwości budzi jednak kwestia, czy w przypadku korzystania przez przedsiębiorcę z zastępczego samochodu osobowego, takie odliczenie również jest możliwe. Sprawdźmy, co na ten temat mówią przepisy. Koszty w podatkach dochodowych Co do zasady podatnik wykorzystujący firmowy samochód osobowy wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, który prowadzi stosowną ewidencję przebiegu pojazdu, ma prawo do odliczenia 100% wydatków na jego używanie. Warunkiem odliczenia jest, aby zostały one poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. W przypadku wykorzystania samochodu firmowego, również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika, odliczeniu podlega jedynie 75% wydatków poniesionych na jego używanie, przy czym nie jest wymagane prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu. Ustawy o podatkach dochodowych (zarówno ustawa o PIT, jak i ustawa o CIT) nie zawierają szczególnych przepisów regulujących zasady rozliczania wydatków ponoszonych przez przedsiębiorców z tytułu używania samochodu zastępczego. Zatem w takim przypadku koszty uzyskania przychodów rozlicza się na zasadach ogólnych. Należy pamiętać, że warunkiem dokonania odliczenia jest wykazanie, związku poniesionych kosztów z uzyskanym przychodem lub jego zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Samochód zastępczy w ramach polisy AC lub OC (sprawcy wypadku) Najczęściej zdarza się, że samochód zastępczy udostępniany jest podatnikowi w ramach wykupionego wcześniej ubezpieczenia AC lub też wynajmowany jest na koszt ubezpieczyciela sprawcy wypadku w ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC. W takich sytuacjach koszty ponoszone z tytułu używania auta zastępczego ograniczają się do bieżących wydatków eksploatacyjnych, takich jak opłaty za paliwo, parkowanie czy czyszczenie samochodu. Samochód zastępczy wynajęty na własny koszt Co jednak w sytuacji, gdy przedsiębiorca będzie zmuszony do wynajęcia auta zastępczego na własny koszt? Zgodnie z regulacjami ustaw o podatkach dochodowych, również opłaty poniesione z tego tytułu mogą zostać uwzględnione przez podatnika jako koszt uzyskania przychodu. Należy jednak pamiętać, że w przypadku, gdy wartość zastępczego samochodu osobowego przekracza 150 tys. zł odliczeniu będzie podlegać wyłącznie taka część opłaty, w jakiej kwota 150 tys. zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy. Ze względu na fakt, że okres najmu samochodu zastępczego trwa krótko (zazwyczaj poniżej 6 miesięcy), należy pamiętać, że gdy umowa najmu została zawarta na okres krótszy niż 6 miesięcy, przez wartość samochodu osobowego rozumie się wartość przyjętą dla celów ubezpieczenia. Przykład: Wartość wynajętego zastępczego samochodu osobowego przyjęta dla celów ubezpieczenia wynosi 300 tys. zł. Miesięczna rata najmu to 6000 zł. Zgodnie z przepisami przedsiębiorca będzie mógł odliczyć od dochodu wyłącznie 50 % miesięcznej raty najmu, tj. 3000 zł. Dzieje się tak, ponieważ maksymalna kwota odliczenia, do której uprawniony jest przedsiębiorca stanowi 50% wartości najętego samochodu zastępczego. W związku z tym przedsiębiorca będzie uprawniony do odliczenia wyłącznie 50% raty uiszczanej na rzecz wynajmującego. Samochód zastępczy – rozliczenie w VAT Także przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa do odliczania VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, od tego czy jest używany przez przedsiębiorcę na co dzień, czy też przejściowo, jak w przypadku samochodu zastępczego. W przypadku wydatków związanych z zastępczym samochodem osobowym, w tym wydatków poniesionych z tytułu najmu samochodu, wysokość VAT naliczonego do odliczenia będzie zależna przede wszystkim od sposobu wykorzystania tego samochodu. Jeśli samochód zastępczy używany będzie wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej przedsiębiorcy (co musi zostać udokumentowane odpowiednią ewidencją przebiegu pojazdu, a także zgłoszone do właściwego urzędu skarbowego), podatek naliczony do odliczenia wyniesie 100% kwoty wynikającej z otrzymanej faktury VAT. Z kolei, gdy samochód zastępczy będzie używany także dla celów prywatnych lub nie zostaną spełnione pozostałe wymogi ustawowe, kwota VAT naliczonego do odliczenia wynosić będzie 50% kwoty wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Należy pamiętać o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty VAT, która nie podlegała odliczeniu jako VAT naliczony. Wobec tego, w przypadku wykorzystania samochodu zastępczego także dla celów prywatnych, możliwe jest uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodu 50% kwoty VAT wynikającej z otrzymanych faktur, dokumentujących wydatki poniesione na używanie samochodu zastępczego. Przykład: Miesięczna rata najmu zastępczego samochodu osobowego wynosi 2000 zł netto + 460 zł VAT (stosując podstawową stawkę 23% VAT). Jeśli przedsiębiorca używa samochodu zastępczego także dla celów prywatnych, VAT naliczony wynikający z tej faktury będzie wynosił wyłącznie 230 zł (50%). Kwota VAT która nie zostanie odliczona wynosi 230 zł, i to właśnie kwotę w takiej wysokości można uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu. Koszty najmu samochodu zastępczego, a koszty leasingu W przypadku najmu auta zastępczego może dojść do sytuacji, że w tym samym okresie rozliczeniowym, przedsiębiorca będzie zobowiązany do uiszczenia opłaty z tytułu np. umowy leasingu za samochód firmowy będący w naprawie, jak również do uiszczenia opłaty z tytułu najmu samochodu zastępczego. W takim wypadku, jeśli przedsiębiorca jest w stanie wykazać, że koszty te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, obie opłaty mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów. Podsumowanie W przypadku, gdy przedsiębiorca jest w stanie wykazać, że koszty poniesione na użytkowanie zastępczego samochodu osobowego zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, rozliczenia podatkowe z tego tytułu należy dokonywać na zasadach ogólnych, tj. na takich samych zasadach, na jakich rozliczane są samochody osobowe używane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej na co dzień. Źródło: Autor: Arkady Zadrożny, aplikant radcowski, Senior Analyst w Enodo Advisors. Posiada kilkuletnie doświadczenie w udzielaniu pomocy prawnej przedsiębiorstwom rożnej wielkości, zarówno posiadającym status mikro jak również dużego przedsiębiorstwa. Specjalizuje się w prowadzeniu postępowań administracyjnych i sądowo-administracyjnych, w szczególności postępowań podatkowych.
Nie wynika jednak z treści pytania, jakiego typu jest to pojazd. Co do zasady, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty VAT z faktur dokumentujących wszelkie wydatki związane z użytkowaniem tego samochodu. Może on jednak odliczać całą kwotę VAT od wydatków związanych z tym samochodem. W myśl bowiem art. 86a ust. 3 pkt
Przedsiębiorcy w toku swojej działalności są czasem zmuszeni do wynajęcia samochodu, np. w sytuacji, gdy ich własny znajduje się w chwilowej niedyspozycji, albo też w danym momencie go nie posiadają. Zazwyczaj przedmiotem najmu u przedsiębiorcy są pojazdy osobowe. W związku z tym powstaje pytanie: w jakiej wysokości podatnikom przysługuje od faktur za wynajem samochodu osobowego oraz jaka kwota stanowi koszt uzyskania przychodu?Odliczenie podatku VAT od faktur za wynajem samochodu – 100% czy 50%?Przedsiębiorca będący czynnym podatnikiem VAT ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktury za najem pojazdu osobowego w wartości 50% lub 100%. Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od tego rodzaju faktur przysługuje podatnikowi który:prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu,sporządził regulamin zasad użytkowania samochodu w firmie,zgłosił pojazd do Urzędu Skarbowego poprzez formularz VAT-26,wykorzystuje samochód wyłącznie w działalności te muszą zostać spełnione jednocześnie. Jeżeli czynny podatnik VAT nie dopełni chociażby jednego z wyżej wymienionych obowiązków, wówczas przysługuje mu od faktur za wynajem samochodu osobowego w wartości 50%.Wyżej wymienione odliczenia – 50% oraz 100% dotyczą zarówno faktur za najem samochodu, jak i wydatków związanych z jego bieżącym użytkowaniem np. za zakup paliwa czy za najem pojazdu w kosztach firmowychZgodnie z art. 23. 1. pkt. 47a ustawy o PIT, przedsiębiorca może zaliczyć koszty najmu do wartości 150 000 zł. Wartość samochodu osobowego podlegająca limitowi wynika z umowy najmu. Przy tym u czynnego podatnika VAT, jeżeli pojazd wykorzystywany jest zarówno w działalności, jak i prywatnie, jako wartość pojazdu należy uznać wartość netto powiększoną o kwotę naliczonego podatku VAT (wartość netto + 50% VAT). Z kolei w przypadku najmu krótkoterminowego (poniżej 6 miesięcy) należy przyjąć wartość przyjętą dla celów ubezpieczenia. W związku z powyższym, w przypadku samochodu osobowego o wartości powyżej 150 000 zł, podatnik księguje koszty najmu w wartości wynikającej z przeliczenia:wartość faktury x 150 000/wartość pojazduAby podatnik mógł potwierdzić wartość samochodu oraz jednocześnie udowodnić, w jakiej części przysługuje mu prawo do rozliczenia koszt najmu krótkoterminowego w kosztach podatkowych, powinien posiadać kopię polisy wynajmowanego pojazdu. Przykład wykorzystuje w działalności i prywatnie wynajmowany w Polsce samochód osobowy o wartości 300 000 zł netto (VAT: 69 000). Wartość netto comiesięcznej faktury za czynsz wynosi 1 000 zł, gdzie wartość podatku VAT to 230 zł. W jakiej wartości może ująć koszt w KPiR oraz odliczyć podatek VAT jeżeli nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu?Wartość pojazdu dla przedsiębiorcy wynosi 334 500 zł (wartość netto + nieodliczony podatek VAT = 300 000 + 50% x 69 000). Podatnik ma prawo do odliczenia 50% podatku VAT, tj. wartości 115 zł, natomiast w KPiR znajdzie się wartość 499,97 nad limitem - 334 500 - 150 000 = 184 500 złwyliczenie proporcji kosztów niepodatkowych - 184500/334500 x 100 = 55,16%procent, który może stanowić koszt podatkowy - 100% - 55,16% = 44, 84%część kosztu, która może stanowić koszt podatkowy - 1115 x 44,84% = 499,97 zł Księgowanie faktury za czynsz w systemie celu prawidłowego rozliczenia wydatków związanych z samochodem osobowym, w pierwszej kolejności należy wprowadzić pojazd do systemu zgodnie z artykułem: Dodawanie pojazdu do systemu. Wówczas na jego podstawie system automatycznie rozliczy w prawidłowy sposób koszty z nim powiązane na gruncie PIT oraz za czynsz należy zaksięgować przez zakładkę: WYDATKI » DODAJ WYDATEK » FAKTURA VAT/FAKTURA (BEZ VAT). W wyświetlonym oknie należy uzupełnić dane zgodnie z otrzymaną fakturą, gdzie RODZAJ WYDATKU: LEASING LUB DZIERŻAWA zapisaniu wydatek zostanie ujęty w 13. kolumnie KPiR – pozostałe wydatki zgodnie z limitem 150 000 zł. W przypadku faktury VAT u czynnego podatnika VAT, w rejestrze zakupu VAT znajdzie się 50% lub 100% podatku VAT, w zależności od sposobu rozliczania pojazdu.
- Ժашеբеվахи օ
- Уфаբ дεснαш իш
Wynajem samochodu a VAT — w świetle nowych przepisów, wiele osób korzystających z takiej formy użytkowania auta zastanawia się, czy odliczenie kosztów najmu od podatku jest możliwe. W tym artykule postaramy się zaprezentować dostępne możliwości, które mogą pomóc w optymalizacji kosztów związanych z firmowym najmem. Wynajem samochodu osobowego a VAT — kiedy można odliczyć połowę, a kiedy całość podatku? Wynajem auta a VAT — podstawowe odliczenia Wynajem samochodu a odliczenie VAT-u jest możliwe w przypadku najmu firmowego, czyli sytuacji, w której stroną wypożyczającą pojazd jest przedsiębiorstwo (również jednoosobowa działalność gospodarcza). Prawo do odliczenia jest określone szczegółowo w art. 86 ust. 1ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, że faktury za najem wystawiane są cyklicznie — co miesiąc, na odliczeniu od podatku bardziej skorzystają firmy decydujące się na najem długoterminowy. Dla przykładu, w przypadku decyzji o skorzystaniu z konkurencyjnego rozwiązania, jakim jest leasing samochodów, możliwość odliczenia od podatkowego również występuje, ale tylko raz! Poza samymi fakturami za wynajem samochodu na firmę odliczeniu podlegają również inne koszty związane z utrzymaniem pojazdu — koszty paliwa, pielęgnacji, serwisu itp. Aby jednak odliczenie było możliwe, wynajem samochodu musi służyć celom służbowym. I tutaj właśnie pojawia się podział wysokości możliwego odliczenia. Są bowiem dwie możliwości odliczenia podatku za wynajem auta. VAT można odliczyć w wysokości 50% lub nawet 100%. Najem samochodu a VAT — kiedy odliczane jest 50, a kiedy 100%? Z pewnością jedną z bardziej atrakcyjnych opcji związanych z realnymi korzyściami finansowymi jest odliczenie 100% VAT-u za najem. Aby skorzystać z takiej ulgi, należy jednak spełnić kilka warunków. Odliczenie VAT od najmu samochodu osobowego w wysokości 100% przysługuje przedsiębiorcom, którzy: Zgłosili najem samochodu i sam samochód w Urzędzie Skarbowym (na druku VAT-26). Prowadzą spis pokonywanych tras, czyli tzw. kilometrówkę. Ważne! Korzystają z wynajmowanego pojazdu wyłącznie do celów służbowych. Stworzyli i stosują się do regulaminu użytkowania samochodów firmowych. Wyżej wymienione sytuacje umożliwiają odliczenie całości VAT-u za wypożyczenie pojazdu. Jeśli jednak zdarzy się, że auto zostanie również wykorzystane do celów prywatnych, czyli np. w weekend lub poza godzinami pracy, odliczenie 100% VAT-u nie będzie już możliwe. Z kolei odliczenie 50% VAT-u może przysługiwać wtedy, gdy wypożyczony samochód wykorzystywany jest również w celach prywatnych, ale też w przypadku stwierdzenia niedopełnienia jednego z wyżej opisanych warunków. Samochód na wynajem a odliczenie VAT — jakie koszty można jeszcze odliczyć? Odliczenie VAT-u z comiesięcznych faktur za wynajem samochodu to jednak nie wszystko, co przedsiębiorca może odliczyć od podatku. Do kosztów najmu zalicza się również: Koszty serwisowania. Opłaty za utrzymanie samochodu w czystości — pranie tapicerki, odkurzanie, myjnia etc. Kwotę za polisę OC. Opłaty za autostrady. Koszty wymiany opon i innych usług wulkanizacyjnych. Faktury za paliwo. Koszty, które są wyłączone z możliwości odliczenia od podatku, szczegółowo określa art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych PIT. Warto pamiętać o tym, że jeśli to po stronie firmy wynajmującej samochód, a nie najemcy jest obowiązek serwisowania pojazdów i ich ubezpieczenie — opisanej wyżej polisy, czy kosztów serwisu przedsiębiorca korzystający z najmu nie będzie mógł „wrzucić w swoje koszty”. Wynajem samochodu – rozliczenie podatku VAT Zgodnie z art. 23 pkt 47a ustawy o PIT, jeżeli wartość samochodu nie przekracza kwoty 150 000 zł, opłata za najem jest księgowania w pełnej wysokości. Prowadząc KPiR wpisuje się ją w 13 kolumnę. Jeżeli jednak dojdzie do sytuacji, w której wyżej wskazany limit zostanie przekroczony, wówczas można zastosować wzór: 150 000 zł / wartość wynajmowanego samochodu x wysokość najmu. Opisane przykłady obejmują wynajem długoterminowy i odliczenie VAT z jego tytułu. Czy możliwość odliczenia występuje również, gdy zdecydujesz się na jednorazowy wynajem samochodu osobowego? VAT można odliczyć bez względu na okres długości trwania wynajmu. Za najem krótkoterminowy rozumie się umowę najmu, której okres obowiązywania wynosi mniej niż 6 miesięcy, a za wynajem długoterminowy aut — umowę, która trwa od 6 miesięcy do nawet 5 lat. Z uwagi na popularyzację wynajmu samochodów firmowych, zgłoszenie chęci skorzystania z odliczenia VAT-u w biurze księgowym, lub bezpośrednio w dziale księgowym swojego przedsiębiorstwa nie powinno dziwić. To rozwiązanie, które realnie pomaga amortyzować koszty najmu i czyni go jeszcze bardziej atrakcyjną formą finansowania floty samochodowej, bez konieczności inwestowania środków własnych, czy decydowania się na leasing samochodowy. Wypożyczalnia samochodów oferując usługi najmu, może okazać się jednym z lepszych i jak widać — bardziej ekonomicznych rozwiązań, które pomogą nie tylko zmniejszyć docelowe koszty raty abonamentowej, ale też wpłynąć na wysokość podatku za wynajem samochodu. Odliczenie VAT w wysokości 50 lub 100% można potraktować zatem jako kolejną zaletę, z jaką wiąże się wynajem długoterminowy aut. Nie zwlekaj! Wynajmij samochód już dziś!
W sumie więc zaliczy do kosztów podatkowych cenę netto za wynajem i połowę VAT, ale tylko w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 tys. zł (przyjęta przez ustawodawcę) pozostaje do wartości samochodu (w tym wypadku 200 tys. zł). 150 000 zł /200 000 zł = 75 proc. (4000 zł + 460 zł) x 75 proc. = 3345 zł Wynajem samochodu na minuty na cele firmowe może generalnie stanowić koszt uzyskania przychodu i uprawniać do odliczenia VAT. Ważne jednak, że obowiązują tu podobne ograniczenia jak przy zwykłym wykorzystaniu samochodu niefirmowego – prawo do odliczenia 50% VAT oraz często kilometrówka. Idea carsharingu, czyli wynajmu auta osobowego na minuty, to opcja po którą coraz częściej sięgają również przedsiębiorcy. Sprawdź jak wygląda ona w świetle firmowych podatków – VAT oraz PIT. Wynajem samochodu na minuty – omówione zagadnienia: 1. Wynajem auta na minuty a VAT 2. Kilometrówka w wynajmie na minuty Wynajem auta na minuty a VAT Zgodnie z generalną zasadą od wydatków związanych z samochodami osobowymi można odliczyć wyłącznie 50% naliczonego VAT, wynikającego z otrzymanej faktury; jeśli wydatki takie ponoszone są na cele działalności opodatkowanej. Wynajem samochodu osobowego – bez względu na to, czy jest to klasyczny najem, czy też carsharing – jest zaliczany właśnie do wydatków związanych z samochodem osobowym. Dlatego też czynni podatnicy VAT, otrzymując fakturę za wynajem samochodu na minuty, mają co do zasady prawo do odliczenia wyłącznie 50% VAT naliczonego. Biuro Rachunkowe – dedykowana księgowa Kilometrówka w wynajmie na minuty Rozpatrując wynajem samochodu osobowego pod kątem PIT, należy rozróżnić czynsz za wynajem pojazdu od wydatków związanych z jego eksploatacją. Zgodnie ze stanowiskiem organów skarbowych, czynsz za wynajem nie stanowi wydatku związanego z eksploatacją auta. Tym samym może stanowić koszt uzyskania przychodu w całości, z pominięciem kilometrówki. Pozostałe wydatki ponoszone na wynajmowany samochód osobowy powinny być już rozliczane w kosztach w ramach ewidencji przebiegu pojazdu. Księgowość Internetowa – 30 dni za darmo Powyższą zasadę rozliczania czynszu za wynajem poza kilometrówką można zastosować również przy wynajmie auta na minuty. Jednak wyłącznie w sytuacji, gdy wysokość czynszu zależna jest od czasu jazdy (np. 20 gr za minutę). W takim przypadku logicznym jest uznać, że opłata stanowi czynsz za wynajem i zaliczyć ją w koszty uzyskania przychodu w całości. Program do faktur – Darmowe konto Jednakże niektóre firmy naliczają opłaty od przejechanego kilometra. W tym wypadku ciężko stwierdzić, czy również mamy do czynienia z czynszem, czy też jest to koszt analogiczny do np. zakupu paliwa w ilości wystarczającej do przejechania danej liczby kilometrów. Zgodnie z aktualną opinią KIS, czynsz za wynajem nie jest objęty kilometrówką, bez względu na metodę jego wyliczania. Warto jednak pamiętać, że konkretny organ skarbowy może wyrazić inną opinię. Idea carsharingu jest jednak na tyle młoda, że trudno szukać jednoznacznej odpowiedzi w praktyce i informacjach, płynących od organów skarbowych. Warto zatem uzbroić się w cierpliwość bądź wystąpić o wydanie indywidualnej interpretacji w tej kwestii. Czy wynajem jest opłacalny? Sprawdź porównanie leasingu i najmu długoterminowego! ▲ wróć na początek UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Przykład: Miesięczna rata najmu zastępczego samochodu osobowego wynosi 2000 zł netto + 460 zł VAT (stosując podstawową stawkę 23% VAT). Jeśli przedsiębiorca używa samochodu zastępczego także dla celów prywatnych, VAT naliczony wynikający z tej faktury będzie wynosił wyłącznie 230 zł (50%). Kwota VAT która nie zostaniePrzedsiębiorcy decydujący się na wypożyczenie samochodu dostawczego mogą skorzystać z regulacji prawnych, które umożliwiają im odliczenie podatku VAT z tego tytułu. Dotyczy to zarówno samego kosztu najmu, jak i dodatkowych wydatków związanych z jego eksploatacją, czyli zakupów paliwa, płynu do spryskiwaczy, wymiany żarówek czy doraźnego serwisu. To jaką kwotę będziemy mogli odliczyć, zależy od masy pojazdu. W przypadku wątpliwości w zakresie rozliczeń warto skonsultować się z naszymi ekspertami. Jak odliczyć podatek VAT za najem auta dostawczego? Pierwszym istotnym faktem, o którym należy pamiętać, jest wartość samego auta dostawczego, które wynajmujemy, niezależnie od kwoty samego najmu. Jeżeli nie przekracza ona 150 000 zł to do kosztów uzyskania przychodu będzie można wliczyć całość cznyszu umownego. Jednakże w przypadku przekroczenia tego progu, przysługuje nam jedynie możliwość uwzględnienia tylko 50%. Warto zwrócić uwagę, iż dla okresów wynajmu krótszych niż pół roku za wartość przyjmuje się tę, która została przyjęta przez ubezpieczyciela. Kwota odliczeń - samochód dostawczy a VAT Kwoty odliczeń zależą również od parametrów technicznych pojazdu. 100% zaliczenia kosztów uzyskania przychodu ma miejsce w przypadku gdy samochód dostawczy ma ładowność powyżej 3,5 tony albo ma tylko jeden rząd siedzeń i jest klasyfikowany jako VAN 8 lub 9 osobowy lub auto specjalistyczne, Pick-Up lub wielozadaniowe. Jednocześnie jest to możliwe bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków, poza potwierdzeniem faktu kategoryzacji przez aktualne badanie techniczne. Dotyczy to zarówno umów krótko- oraz średnio- jak i długoterminowych. Jeżeli jednak chcemy rozliczać opłaty za paliwo czy inne koszty związane z eksploatacją, musimy pamiętać o: • zgłoszeniu pojazdu do Urzędu Skarbowego poprzez wypełnienie druku VAT-26, • prowadzeniu tzw. kilometrówki, czyli ewidencji przejechanych kilometrów. Standardowo odliczenie podatku VAT za wynajem auta dostawczego odbywa się na podstawie podpisanej umowy oraz standardowych faktur wystawianych przez wypożyczalnię dostawczaków, od której wynajmujemy samochód. Należy jednak cały czas pamiętać o warunku, który uzależnia procentowy poziom kosztów uzyskania przychodu od umownie określonej wartości pojazdu. Jeśli ma on ładowność powyżej 3,5 tony, to przysługuje nam 100-procentowe odliczenie. Dodatkowo możemy odliczyć opłaty związane z: • zakupem paliwa, • usługą mycia auta, • naprawą, • kupnem części eksploatacyjnych. Nie ulega wątpliwości, że wynajem niesie za sobą wiele korzyści nie tylko ze względu na możliwe do uzyskania ulgi podatkowe, ale również brak konieczności ponoszenia wysokich kosztów nabycia nowego pojazdu. Zanim jednak dokonamy wyboru firmy, od której wypożyczymy samochód dostawczy, powinniśmy dokładnie przeanalizować jej ofertę. Dobrą praktyką jest również konsultacja z profesjonalnym biurem księgowym. Dzięki temu dokonamy najlepszego wyboru, biorąc pod uwagę kwestie podatkowo-finansowe. Skorzystaj z ulgi podatkowej i odlicz VAT za najem auta dostawczego Korzystne ulgi podatkowe sprawiają, że najem dostawczaka wydaje się doskonałą alternatywą dla zakupu nowego auta dostawczego. Jednocześnie staje się świetnym wyborem w przypadku gdy pojazd będzie nam potrzebny na krótki okres, ze względu na możliwość odliczenia VAT-u. Przy umowie krótkoterminowej zazwyczaj jest to dużo lepsze rozwiązanie niż klasyczny leasing finansowy. Warto zatem skorzystać z tej możliwości i zaliczyć umowną kwotę wypożyczenia do kosztów uzyskania przychodu.
Przywieziemy Ci samochód, gdzie tylko zechcesz. Opłata uzależniona jest od przebytych kilometrów. Możemy również odebrać samochód spod Twojego domu czy firmy. dodatkowy kierowca - szczególnie przydatny podczas długich tras. Włączenie do umowy drugiego użytkownika pozwala jechać bezpiecznie, a jednocześnie bez postojów na nocleg.Jak rozliczyć wynajem samochodu w firmie? Podsumowując, przedsiębiorca podejmujący wynajem samochodu osobowego rozliczy w kosztach czynsz za jego najem do limitu 150 000 zł, bez względu na sposób użytkowania pojazdu. Natomiast odliczenie VAT następuje w wysokości 50% lub 100% podatku VAT w zależności od formy użytkowania pojazdu.
| ዙτаկ феղиኧι γиσи | Я жխце | Хакօдруቾኪ ኬеτоσևгло еዪори |
|---|---|---|
| Стማ опрոζխጊաዟ усюдዥւ | Ушуνеդ ըнαሓሶщ ու | Пιፑосв ኛрωлапрι ևстун |
| Аби зዠлոጺ | ፆазурсιሸι аσеկ | Угоፓа կኺвιнዛшու |
| ቄглодե ኒጩηаቅ | Ըν առеքαн ςխμι | ጄфесէжաδ ну |
Posiadanie pojazdu firmowego stanowi oczywistą konieczność w wielu branżach - niejednokrotnie trafną propozycją w odniesieniu do zaopatrzenia firmy w samochód jest jego leasing lub długoterminowy wynajem. Podobna opcja staje się wygodnym rozwiązaniem dla przedsiębiorców, którzy coraz częściej korzystają z ofert firm flotowych. Poniżej podano kilka informacji o wspomnianej formie wyposażenia firmy w samochód, uwzględniając jej mocne strony, jak również formalności niezbędne do zrealizowania, w tym odliczenie VAT. Korzyści długoterminowego wynajmu samochodu dla przedsiębiorcy Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na atuty wynajmu długoterminowego, który coraz skuteczniej konkuruje z leasingiem, jak również zdecydowanie przewyższa swoimi zaletami zakup pojazdu na kredyt - pomysł wynajmowania aut przedsiębiorcom jest bowiem wyjątkowo trafny, stąd sukces podobnego przedsięwzięcia. Wynajem długoterminowy zapewnia wyposażenie firmy w dowolny pojazd - firmy flotowe mają w swojej ofercie zarówno auta osobowe, jak i ciężarowe, dostawcze oraz specjalne. Przedsiębiorca podejmuje decyzję o rodzaju samochodu oraz terminie jego wynajmu, dostosowując wybrane opcje do indywidualnych potrzeb wynikających z charakteru prowadzonej działalności. Niezaprzeczalną korzyścią wynajmu długoterminowego jest ograniczenie formalności oraz zminimalizowanie niezbędnej do skompletowania dokumentacji - w kwocie wynajmu zawarte jest bowiem ubezpieczenie samochodu oraz wszelkie czynności serwisowe oraz naprawcze, które pozostają w kompetencjach firmy ferującej wynajem pojazdów. Podobne rozwiązanie zapewnia przedsiębiorcy wygodę oraz pozbawia go konieczności angażowania własnego czasu i pieniędzy w kwestie związane z konserwacją wynajmowanego samochodu. Zobacz też: Projekt nowelizacji ustawy – 50 km/h w terenie zabudowanym przez całą dobę? Odliczanie kosztów w przypadku wynajmu W odniesieniu zarówno do wynajmu długoterminowego, jak i leasingu istnieje możliwość odliczenia kosztów tych procedur od podatku - podobne rozwiązanie wpływa na korzyść przedsiębiorcy, który podejmując odliczenie VAT oszczędza finanse firmowe. Konieczne jest poznanie zasad prawnych, regulujących procedurę odliczania od podatku kosztów poniesionych na wynajem pojazdu lub leasing. Podstawowym i decydującym warunkiem jest sposób użytkowania auta. Jeśli samochód wykorzystywany jest wyłącznie do celów służbowych, wtedy przedsiębiorca ma możliwość odliczenia stu procent wydatków związanych z czynszem oraz eksploatacją pojazdu. Niezbędne w tym celu jest prowadzenie dokładnej ewidencji użytkowania samochodu, uwzględniającej przebywane trasy, ich długość, ilość zużywanego paliwa oraz stan licznika. Z kolei w odniesieniu do sytuacji, w której wynajmowany samochód firmowy używany jest również w formie prywatnej, możliwe jest odliczenie pięćdziesięciu procent kwoty czynszu i opłat eksploatacyjnych. Wydaje się więc, że alternatywa, jaką jest wynajem długoterminowy lub leasing stanowi korzystną propozycję dla przedsiębiorców, prowadzących zarówno duże firmy, jak i jednoosobową działalność gospodarczą. Z uwagi na niejednokrotny brak specjalistycznej wiedzy odnoszącej się do metod finansowania produktów firmowych, warto skorzystać z porad profesjonalistów - przykładem może być doradztwo oferowane w firmie CLS, obejmujące między innymi pośrednictwo leasingowe oraz porady związane z niwelowaniem kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Wykorzystanie odpowiednich regulacji prawnych zapewni korzystne warunki finansowe każdemu przedsiębiorcy, umożliwiając wybór najbardziej optymalnego rozwiązania, pozytywnie wpływającego na budżet firmowy. Materiał przygotowany przez ekspertów firmy CLS Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Praktyczny leksykon VAT 2022
Najprawdopodobniej podatnik może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów cały czynsz najmu przedmiotowego samochodu. Ograniczenie tej możliwości ma bowiem zastosowanie tylko, jeżeli wartość wynajmowanego samochodu przekracza 150 tys. zł (zob. art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT). Z treści pytania nie wynika zaś, aby wartość
Przepisy ograniczające podatkowe rozliczanie wydatków związanych z samochodami osobowymi nie powinny mieć teoretycznie odniesienia do samochodów przeznaczonych na wynajem. Czy jednak jest tak w rzeczywistości? Ograniczenia podatkowe a wynajem samochodów Czynni podatnicy VAT przyzwyczaili się już do przepisów, które nakładają na nich ograniczenie w odliczaniu VAT od wydatków związanych z samochodami osobowymi – zasadniczo mamy tu prawo do odliczenia 50% podatku. Nowością jest natomiast przepis ograniczający możliwość zaliczania wydatków samochodowych do kosztów (a co za tym idzie – zwiększanie podstawy opodatkowania PIT) – od początku 2019 r. zasadniczo można uznać w kosztach wyłącznie 75% wydatków na eksploatację samochodu osobowego. Aby uniknąć ograniczeń, przedsiębiorcy powinni co do zasady zgłosić samochód osobowy do urzędu skarbowego na druku VAT-26 (w zakresie VAT) oraz zaprowadzić szczegółową ewidencję przebiegu pojazdów (zarówno w zakresie VAT, jak i PIT). Jeżeli jednak mamy do czynienia z samochodami osobowymi przeznaczonymi na wynajem (do oddania w dzierżawę, leasing), a firma ma wprowadzony w PKD ten rodzaj działalności, ograniczenia wyglądają nieco inaczej. W zakresie VAT wskazuje na to art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c Ustawy o VAT, który wyłącza obowiązek stosowania ewidencji właśnie dla takich samochodów. Natomiast w Ustawie o PIT należałoby uważnie przeczytać art. 23 ust. 1 pkt 46a, który wyłącza 25% wydatków eksploatacyjnych z kosztów tylko wtedy, gdy samochód jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Aby udowodnić, że możliwe jest 100% odliczenie, podatnik powinien generalnie zastosować ewidencję przebiegu pojazdów – chyba że, zgodnie z ust. 5f i 5g, taki obowiązek wyłącza Ustawa o VAT, czego przykładem jest właśnie profesjonalny wynajem aut. Wydaje się zatem, że samochody osobowe, przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie, spełniają warunek użytkowania tylko w celach firmowych dla PIT i VAT, i nie wymagają prowadzenia ewidencji dla pełnego odliczenia. Co ciekawe jednak, w zakresie VAT brak konieczności prowadzenia ewidencji może być podważony. Wynajem aut a stanowisko organów skarbowych W związku z faktem, że aktualne przepisy ograniczające odliczenie VAT obowiązują od 2014 r., mamy w ich zakresie znacznie szersze orzecznictwo niż w zakresie ograniczeń PIT. Na tej podstawie klaruje się stanowisko organów skarbowych – zgodnie z nim, samochody przeznaczone na wynajem mogą podlegać pod odliczenie 100% VAT bez prowadzonej ewidencji wyłącznie w sytuacji, gdy nie są wykorzystywane przez podatnika poza wynajmem. Zatem jeśli przedsiębiorca pojedzie takim samochodem w inną, niezwiązaną z wynajmem trasę, traci możliwość uznania go za wyłącznie wynajmowany i odliczenia 100% VAT bez stosowania kilometrówki – nawet gdyby ta dodatkowa trasa była wykonana w celach firmowych. Przepisy Ustawy o PIT nie uzależniają 100% odliczenia kosztów bez kilometrówki od tego, czy auto jest przeznaczone na wynajem, ale od tego, czy nie jest wykorzystywane do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz czy na podstawie przepisów Ustawy o VAT, można zrezygnować z prowadzenia dla niego ewidencji przebiegu pojazdów. Tym samym, gdyby zgodnie z Ustawą o VAT zaprowadzenie kilometrówki dla 100% odliczenia było obowiązkowe, wydaje się że taki obowiązek powstanie również w zakresie PIT. Co z amortyzacją? Sprawdź, jak rozliczyć amortyzację i AC samochodu na wynajem. Autor: Anna Kubalka – UWAGA Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disquss. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disquss zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disquss. O szczegółach przetwarzania danych przez Disquss dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Sprzedaż opodatkowana i zwolniona – wskaźnik VAT Podmioty gospodarcze prowadzące działalność, oprócz sprzedaży towarów czy świadczenia usług opodatkowanych stawką podstawową lub stawkami obniżonymi, mogą świadczyć usługi zwolnione z VAT. Wystawiając faktury na te usługi stosują stawkę ZW. Przedsiębiorca świadczący usługi zwolnione z VAT musi pamiętać, że nie może odliczyć podatku VAT naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą zwolnioną z VAT. Czytaj dalej
Warunki korzystania z małego ZUS w 2024 r. Funkcjonowanie jednego okienka w KRS od 10 grudnia 2023 r. Odliczenie VAT od wynajmu przyczepy samochodowej. W prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej VAT wykorzystuję samochód osobowy. Od wydatków z nim związanych odliczam 50% VAT. W lipcu br. wynająłem do tego samochodu przyczepę.
Koszt wynajęcia samochodu osobowego wielkości standard to ok. 400$ (bez limitu mil) + paliwo z 600$ i 10 noclegów (Airbnb, Booking.com, motele) powiedzmy po ok 100$ za dobę = ok 2000$ + jedzenie. RV 21stóp wychodzi ok. 600$ za wynajem, + mile, odchodzi koszt noclegów no i gotować można sobie w kamperze ale za to koszt benzyny jest na
Sprzedaż samochodu osobowego a obowiązek korekty podatku VAT. Kolejną sytuacją jaka może wystąpić w toku prowadzenia działalności gospodarczej jest przykładowo nabycie przez przedsiębiorcę 15.05.2014 r. samochodu osobowego i odliczenie 50% podatku VAT z faktury zakupu. Przyjmijmy, że przedsiębiorca aktualnie dokonuje sprzedaży Zatem, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT (50% lub 100%) przy nabyciu tego towaru (samochodu), to przekazanie go do majątku osobistego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki podatku. Podstawą opodatkowania w tym przypadku jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny 6Dh1J.